Сутыкненне рэальнасці з надзеямі

Натаха, мая лепшая сяброўка, прыслала мне гнеўнае пісьмо, што так безпланава, без падрыхтоўцы і грошаў у падарожжа не едуць. І я задумалася. Нават засумавала: і сапраўды - грошаў няма, сяброў побач няма, чужая краіна, на радзіму так проста не вярнуцца. Так амаль увесь дзень і прайшоў.

Але пад вечар неяк усе стала святлець. Людзі вакол, такія ж вандроўцы, натхнялі мяне і ўсялілі ўпэўненасць. Нават дождж. Хацела пайсці ў магазін, але ж не было парасона, але перад самым выхадам - з'явіўся незнаемец і выручыў мяне супрацьдажджавой прыладай.

Пакуль хадзіла ў магазін задумалася аб новай рэчы, у Беларусі сідзя аб гэтым зусім не думалася:

ДОРОЖНЫЕ ЗАМЕТКИ

Сейчас раскрою страшную тайну о том, какой нехороший я человек. Во-первых, я не различаю чернокожих мужчин по лицам. Вот если поставить негров одного типа телосложения в ряд, то для меня это будет парад клонов. Но хочется отметить в свое оправдание, что я не считаю их чем-то недостойным внимания, не расистка я! Просто какой-то дефект зрения. Вот.

А во-вторых, я не люблю американцев. Вот здесь я уже плохая по полной программе. Не нравятся они мне, их поведение, повадки. И кажется мне, что это прям прописано большими буквами на моем лбе. Блин. А англичане прикольно разговаривают - мне очень нравится :)

Бліжэй да ночы ў хостал прыехаў чыліец, які падарожнічае ўжо паўтара году і адчувае сябе файна. Чым я хужэй? Нічым. Я таксама магу!

TAGS: вынікі дню, думкі, планаванне

НАСТРОЙ: сумны, задумленны, надзейны

Дата: 2013-06-05 23:13:00